سنگ گرانیت این سنگ نوعی آذرین نفوذی فلسیک است که دارای ریزساختاری دانهای میباشد. گرانیتها عمدتا به رنگ سفید، صورتی و یا خاکستری هستند و این رنگها براساس شرایط معدنی خاصی که در آن قرار میگیرند متغیر است. کلمه گرانیت از کلمه لاتین به نام گرانوم گرفته شده است که به ساختار درشت دانه درون […]
سنگ گرانیت
این سنگ نوعی آذرین نفوذی فلسیک است که دارای ریزساختاری دانهای میباشد. گرانیتها عمدتا به رنگ سفید، صورتی و یا خاکستری هستند و این رنگها براساس شرایط معدنی خاصی که در آن قرار میگیرند متغیر است. کلمه گرانیت از کلمه لاتین به نام گرانوم گرفته شده است که به ساختار درشت دانه درون سنگهای کریستالی برمیگردد.
به طورکلی، این سنگ نوعی آذرین با حجم کوارتز بین 20 تا 60 درصد میباشد و حداقل 35 درصد کل فلدسپار شامل فلدسپار قلیایی است، اگرچه نام گرانیت معمولا به دسته بسیار بزرگی از سنگهای آذرین درشت دانه دارای کوارتز و فلدسپار برمیگردد.
اصطلاح گرانیت به تمامی ساختارهای شبه گرانیت برمیگردد و علاوه بر سنگ گرانیت، به گروهی از سنگهای آذرین دارای بافت مشابه که تفاوت بسیار کمی در ترکیب و پیدایش دارند، اتلاق میشود. این سنگها عموما دارای فلدسپار، کوارتز، میکا و مواد معدنی آمفیبول هستند که مارتیسی با اندازه دانه یکسان از فلدسپار و کوارتز است که ذرات پراکنده و تیره رنگ میکا و آمفیبول در زمینه روشنتر معدنی قرار گرفته اند.
گاهی اوقات برخی از این کریستالها بزرگتر از جرم زمینه هستند که در این حالت به بافت آن پروفریتیک گفته میشود. سنگ گرانیتی دارای بافت پروفریتیک، یک سنگ پروفری نامیده میشود. از طرفی، گرانیتوید یک اصطلاح توصیفی برای سنگهای آذرین درشتدانهتر، با رنگ روشنتر میباشد. آزمون پتروگرافیک به منظور شناسایی نوع خاص گرانیتویدها مورد استفاده قرار میگیرد.
سنگ گرانیت نطنز علی الخصوص گرانیت سوران به خاطر نوع برش و مرغوبیتشان جزء بهترین سنگ های گرانیت مشکی موجود در ایران هستند.
خواص فیزیکی گرانیت
گرانیت معمولا حجیم و بدون ساختار داخلی، سخت و زبر است که این ویژگیها آنرا به سنگی پرکاربرد در طول تاریخ بشریت تبدیل کرده است. چگالی میانگین آن بین 2.65 تا 2.75 گرم بر سانتیمتر مکعب است. همچنین، استحکام فشاری این سنگ معمولا بالاتر از 200 مگاپاسکال میباشد.
دمای ذوب گرانیت خشک در فشار خارجی محیط 1260-1215 درجه سانتیگراد است که در حضور آب و فشارهای کم تا 650 درجه کاهش مییابد. این سنگ به طورکلی نفوذپذیری اولیه بسیار کمی دارد اما با وجود ترک و شکستها، نفوذ ثانویه بسیار بالایی از خود نشان میدهد.
کانی شناسی
گرانیت براساس نمودار QAPF در دستهی سنگهای آتشفشانی درشت دانه قرار گرفته و براساس میزان کوارتز، فلدسپار در نیمهی A-Q-P نمودار نامگذاری شده است. این سنگ در حالت خالص دارای Plagioclase و فلدسپار قلیایی است. هنگامی که یک گرانیتوید تقریبا یا به طور کلی فاقد Plagioclase باشد، این سنگ موسوم به گرانیت فلدسپار قلیایی خواهد بود.
اگر گرانیتوید کمتر از 10 درصد Orthoclase داشته باشد، تونالیت نامیده میشود. پیروکسین و آمفیبول به طور معمول در ترکیب تونالیت وجود دارند. گرانیتی که دارای Muscovite و Biotite micas باشد، گرانیت دوتایی یا two-mica نامیده میشود که دارای مقدار زیادی پتاسیم مقدار بسیار کمی plagioclase است. این نوع سنگ معمولا یک گرانیت نوع A یا S میباشد.
پیدایش
سنگ گرانیت به طور گسترده در سرتاسر پوسته زمین پراکنده شده است. بیشتر این سنگها در عصر پرکامبرین ایجاد شده است و بیشترین میزان سنگی است که در زیر پوسته نازک قارهها قرار دارد. گرانیت گاهی تحت فشارهای چرخشی احاطه شده توسط تپههای بزرگ توسط دگرگونیهای Aureole تشکیل میشود.
این سنگ اغلب در عمق کم و حجمی کمتر از 100 کیلومتر مربع و در Batholiths که نزدیک محدودهی کوهستانهای Orogenic است، یافت میشود. گرانیت دارای ترکیب Felsic است که معمولا در پوستههای قارهای بیشتر از پوستههای اقیانوسی یافت میشود. این سنگها ابتدا از مذاب Felsic کریستال تشکیل میدهند که چگالی کمی نسبت به سنگهای mafic دارد بنابراین تمایل دارد به سمت سطح صعود کند.
مکانیزم Petrogenetic
گرانیتویدها براثر کریستالی شدن Felsic magmas ایجاد میشوند که ترکیبی نزدیک و یا دقیقا روی نقطه یوتکتیک دارد. Magmas از ترکیب مواد مذاب و مواد معدنی در مقادیر متفاوت تشکیل شده است. به طور کلی، مواد معدنی magmas از مذابی که کاملا از سنگ اصلی جدا و دچار جدایش آذرین شده است، کریستال تشکیل میدهد.
اگر یک سنگ گرانیت فرآیند سردشدن آهستهای داشته باشد، این پتانسیل را دارد که کریستالهای بزرگتری را تشکیل دهد. لازم به ذکر است که مواد معدنی باقیمانده و پریتکتیک نیز در magmasهای گرانیت وجود دارند. مواد معدنی پریتکتیک بر اثر فرآیند پریتکتیک تشکیل میشوند در حالیکه مواد معدنی باقیمانده از سنگهای مادر بوجود میآیند.
در هرکدام از این حالتها، magmas بر اثر واکنش یوتکتیک در طی فرآیند کریستالی شدن و سردشدن آهسته شکل میگیرد. مذابهای آناتکتیک نیز در اثر واکنشهای پریتکتیک ایجاد میشوند اما نسبت به مذاب magmas به میزان کمتری ایجاد میشوند زیرا هنوز از سنگهای مادر جدا نشدهاند. با این وجود، ترکیب آناتکتیک مذاب ممکن است در اثر کریستالی شدن با درجه بالا به سمت مذاب magmas تغییر کند.
تبلور ناکامل (fractional) باعث کاهش آهن، منیزیم، تیتانیوم، کلسیم و سدیم و افزایش پتاسیم و سیلیسیم (فلدسپار قلیایی و کوارتز که دو ترکیب تشکیل دهنده گرانیت هستند) در مذاب میگردد. این فرآیند مستقل از نحوه تبدیل magmas مادر به گرانیت و ترکیب شیمیایی آنها اتفاق میافتد.
کاربردهای سنگ گرانیت
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.
پرگابالین
سوفا مبل
ویزای استرالیا
خرید قهوه اینترنتی
خرید کاور آیپد
دریل مگنت
ابعاد درب ضد سرقت
سامانه ارسال پیامک حرفه ای
ویزای دانمارک
انواع قطعاتsmd
فروش انواع کانکتور
وام با چک
safahanservice.com
سفارش غذا
خرید قسطی موتور
آموزش تعمیرات مک بوک
هدیه شب یلدا
لوازم یدکی خودروهای خارجی
کانال سیگنال ارز دیجیتال
سوکت لیفتراکی
میز جلو مبلی مدرن
تجارتخانه آراد برندینگ
اینفینیتی
تشک طبی
طلا گشت
عجم گشت
ساختمان سلامت
هاریکا ایده
اخبار روز ایران
Saturday, 28 December , 2024