در چه زمانی بهتر است اقدام به آزمایش عفونت خون کنیم کشت خون آزمایشی است که مهاجمان خارجی مانند باکتری‌ها، مخمر و سایر میکروارگانیسم‌های موجود در خون را بررسی می‌کند. وجود این عوامل بیماری‌زا در جریان خون می‌تواند نشانه‌ای از عفونت خون باشد، بیماری معروف به باکتریمی. کشت خون مثبت به معنای وجود باکتری در […]

در چه زمانی بهتر است اقدام به آزمایش عفونت خون کنیم

کشت خون آزمایشی است که مهاجمان خارجی مانند باکتری‌ها، مخمر و سایر میکروارگانیسم‌های موجود در خون را بررسی می‌کند. وجود این عوامل بیماری‌زا در جریان خون می‌تواند نشانه‌ای از عفونت خون باشد، بیماری معروف به باکتریمی. کشت خون مثبت به معنای وجود باکتری در خون است. در این مقاله می‌خواهیم در مورد عفونت خون و زمان مناسب برای انجام تست آن صحبت کنیم. همچنین می خوانید که بهترین زمان انجام آزمایش عفونت خون چه زمانی است!

 

عفونت خون چیست

این نوع عفونت شامل خونی است که در کل بدن شما گردش می‌کند. باکتری‌هایی که از روی پوست یا ریه‌ها، ادرار یا دستگاه گوارش ناشی می‌شوند منابع اصلی عفونت‌های خونی هستند.

اگر شدید باشد یا اگر سیستم ایمنی بدن قادر به مهار آن نباشد، ممکن است عفونت به خون شما سرایت کرده و سیستمیک شود. عفونت سیستمیک به سپسیس معروف است.

آزمایش کشت خون شامل یک خون گیری ساده است. یک آزمایشگاه نمونه خون را آزمایش می‌کند و نتایج را به پزشک شما ارسال می‌کند، وی از یافته‌ها برای تعیین نیاز برای درمان هرگونه عفونت استفاده می‌کند.

 

عفونت خون چطور از فردی به فرد دیگر منتقل می شود؟

عفونت خون می‌تواند از مسیرهای مختلفی مانند انتقال خون، رابطه‌ جنسی، زخم‌های باز، غشاهای مخاطی و غیره از یک شخص به شخص دیگر منتفل شوند.همچنین عفونت‌ها می توانند از هرجایی که باکتری یا سایر عوامل عفونی وجود دارند وارد بدن شوند.

این عفونت می‌تواند از یک موضوع بی‌ضرر و عادی مثل آسیب دیدن پوستَک یا کوتیکول (Cuticle‎) ناخن شروع و یا از یک مشکل پزشکی جدی‌تر مانند عفونت دستگاه ادراری (UTI) ایجاد شود.

 

هدف از انجام آزمودن خون چیست؟

آزمایشات خون موارد پزشکی زیادی را درباره بدن شما نشان می‌دهد، از احتمال عفونت گرفته تا عملکرد اندام‌های بدن. این‌ها برخی از آزمایش‌های شایع خون برای بیمارانی است که علائم و نشانه‌های احتمالی سپسیس را نشان می‌دهند. هیچ‌یک از این آزمایش‌ها نمی‌توانند سپسیس را تشخیص دهند، اما هنگامی‌که نتایج آزمایش با اطلاعات مربوط به بیماری شما و معاینه فیزیکی همراه است، می‌توانند به پزشک شما کمک کنند تا تشخیص دهد که آیا سپسیس دارید:

 

 

شمارش کامل خون (CBC): CBC یک آزمایش خون رایج است. این تعداد سلول‌های سفید خون در خون شما، ازجمله موارد دیگر را اندازه‌گیری می‌کند. گلبول‌های سفید خون (لنفوسیت‌ها نیز نامیده می‌شوند) با باکتری‌ها، ویروس‌ها و دیگر ارگانیسم‌هایی که بدن شما آن‌ها را شناسایی می‌کند مبارزه می‌کنند. مقدار WBC بالاتر از حد طبیعی در خون می‌تواند به معنای ابتلا به عفونت باشد؛ اما تعداد کمی WBC می‌تواند نشان دهد که شما در معرض خطر ابتلا به عفونت هستید.

 

لاکت: اعضای بدن شما ممکن است اسید لاکتیک تولید کنند که اکسیژن کافی دریافت نکنند. ورزش شدید، نارسایی قلبی یا عفونت جدی، ازجمله شرایط دیگر می‌تواند باعث این امر شود. سطح بالای اسید لاکتیک ناشی از عفونت می‌تواند نشانه مهمی برای ابتلا به سپسیس باشد.

 

پروتئین واکنش پذیر C (CRP): در صورت وجود التهاب بدن شما پروتئین واکنش پذیر تولید می‌کند. چندین بیماری می‌تواند باعث التهاب شود، ازجمله عفونت.

 

کشت خون: با آزمایش کشت خون مشخص می‌شود چه نوع باکتری یا قارچ باعث عفونت در خون شده است. کشت خون جدا از سایر آزمایشات خون جمع‌آوری می‌شود. آن‌ها معمولاً بیش از یک بار از وریدهای مختلف گرفته می‌شوند. دریافت نتایج کشت خون ممکن است چندین روز طول بکشد.

 

زمان پروترومبین و زمان ترومبوپلاستین جزئی (PT و PTT)، تعداد پلاکت و دی دایمر: سپسیس می‌تواند اثرات جدی بر روی لخته شدن خون در داخل بدن داشته باشد. اگر PT و PTT خیلی زیاد باشد، می‌تواند نشان دهد که خون شما خوب لخته نشده است. پلاکت‌ها سلول‌های ریزی در خون شما هستند که به تشکیل لخته‌های خون کمک می‌کنند.

اگر تعداد پلاکت شما خیلی کم باشد، این می‌تواند به این معنی باشد که بدن شما لخته‌های غیبی زیادی را در عروق کوچک در سراسر بدن تشکیل می‌دهد. این می‌تواند نشانه مهمی از سپسیس باشد. آزمایش d-dimer همچنین نشان می‌دهد که لخته شدن خون در بدن شما اتفاق می‌افتد. اگر یک لخته بزرگ داشته باشید، می‌توانید سطح d-dimer زیاد باشد، یا اگر بدن شما لخته‌های کوچک زیادی ایجاد می‌کند، همان‌طور که در سپسیس اتفاق می‌افتد، می‌تواند زیاد باشد.

 

تشخیص عفونت خون به چه صورت انجام می شود؟

پزشکان با استفاده از تعدادی از یافته‌های فیزیکی سپسی را تشخیص می‌دهند مانند:

  • تب
  • فشارخون پایین
  • افزایش ضربان قلب
  • مشکل تنفس

پزشکان همچنین آزمایش‌هایی را انجام می‌دهند که علائم عفونت یا آسیب اعضای بدن را بررسی می‌کند. پزشکان همچنین آزمایش‌های خاصی را برای شناسایی میکروب عامل عفونت منجر به سپسیس انجام می‌دهند. این آزمایش ممکن است شامل کشت خون به دنبال عفونت‌های باکتریایی یا آزمایشات مربوط به عفونت‌های ویروسی، مانند COVID-19 یا آنفلوانزا باشد.

رفتار

تحقیقات نشان می‌دهد که درمان سریع و مؤثر سپسیس شامل موارد زیر است:

_دادن درمان مناسب، ازجمله آنتی بیوتیک ها

_حفظ جریان خون به اندام‌ها

_گاهی اوقات برای از بین بردن بافت آسیب‌دیده توسط عفونت نیاز به جراحی است.

 

پزشکان و پرستاران باید در اسرع وقت سپسیس را با آنتی بیوتیک درمان کنند. آنتی بیوتیک ها ابزار مهمی برای درمان عفونت‌های تهدیدکننده زندگی هستند، مانند مواردی که منجر به سپسیس می‌شوند. بااین‌حال، با رشد مقاومت به آنتی‌بیوتیک، درمان عفونت‌ها دشوارتر می‌شود.

عوارض جانبی آنتی‌بیوتیکی از جزئی، مانند بثورات پوستی، سرگیجه، حالت تهوع، اسهال و عفونت‌های مخمری تا مشکلات بسیار شدید سلامتی، مانند واکنش‌های آلرژیک تهدیدکننده زندگی یا عفونت C. difficile (که به آن C. diff نیز گفته می‌شود) که باعث ایجاد اسهال شدید که می‌تواند منجر به آسیب شدید روده بزرگ یا مرگ شود. بااین‌حال، هنگامی‌که به آنتی‌بیوتیک نیاز دارید، مزایای آن بیشتر از خطرات عوارض جانبی یا مقاومت آنتی‌بیوتیکی است.

 

زمان مناسب انجام تست

در مورد زمان انجام این تست نظر قطعی وجود ندارد و بهتر است بنا به شرایط و نظر پزشک خود این آزمایش را انجام دهید.